Sklep Z Bi¿uteri±

Zarówno prymitywne ludy jak i wielcy królowie zakładali naszyjniki, pierścienie, czy bransolety, które miały za zadanie chronić przed złymi mocami, dodawać odwagi albo odgrywały ważną rolę podczas starań o wybrankę. W póśniejszym okresie biżuteria została wzbogacona kamieniami szlachetnymi. W ozdobach rzymskich dużą rolę odgrywały kamienie szlachetne. Złoto jako pierwiastek zasługuje na podziw i uwagę, jest bowiem metalem szlachetnym, czyli nie doznaje uszczerbku pod wpływem warunków atmosferycznych, nie rdzewieje, nie pokrywa się nalotem. Na XVII-wiecznych wyrobach z bursztynu występuje zazwyczaj w formie płaskorześbionych plakietek ze scenkami biblijnymi lub mitologicznymi, postaciami świętych, panopliami i motywami kwiatowymi. Około połowy XVII wieku bursztynowe wyroby zaczęto konstruować w oparciu o szkielety drewniane. Do kwarcytów osadowych należą kambryjskie kwarcyty Gór świętokrzyskich, tworzące gołoborza w paśmie Łysogór. Kwarcyty bywają jasnoszare, szaroniebieskie, brązowe lub żółtoczerwone. Budowa ich jest tak zbita, że oddzielnych ziaren kwarcu nie zobaczymy gołym okiem, ani nie wyczujemy pod palcami. Beckwith, bankier, póśniej edytor Kroniki Hrabstwa Millard, spędził wiele wolnego czasu przemierzając pustynne regiony na zachodzie Utah, studiując geologię i historię miejscowych Indian - Pahvant Ute. Zmiana ta dotyczyła wszystkich aspektów jubilerstwa, gdzie zapotrzebowanie wzrastało i było wystarczające dla uruchomienia seryjnej produkcji. Nazwali oni ten kamień elektronem, co oznacza świecący i błyszczący. Minerał ten był tak popularny, że już w starożytności stał się przedmiotem handlu. -

Katalog bizuterii